An exhibition held in P///akt, Amsterdam. A duo/solo exhibtion by Matthijs van Zessen and Reinaart Vanhoe. Contributions by: Hans Bossmann, komt/nu/voorbij, BMB.CON, Daniël Dennis de Wit.
About the hierarchy of things.
See below for an article talking about the show.
Order the newspaper now: 2 euro!
Maatwerk.
artist: Reinaart Vanhoe
design: Nele Vos
Loosely fitting could be a description of this newspaper.
Whether it sounds positive or not, it is a fact. As factual as our surroundings are
setup. ... All seemed to be subtle and opinion-less... .
That is the strength of the work of Vanhoe. He infiltrates the hierarchy of our thinking
without being illustrative, carefully carelessness. This publication is a follow up form the exhibition 'Maatwerk'
which took place in 'PAKT', Amsterdam 2008.
The publication is a
collaboration by Reinaart Vanhoe and Nele Vos.
With contributions of Hans Bossmann and komt/nu/voorbij.
Reinaert Vanhoe en Matthijs van Zessen in PAKT:
(op web-log docu-veroorzaken.)
Gisteren speciaal daarvoor (op aanraden van Rob) naar Amsterdam
gegaan. En ik moet zeggen, dat was de moeite wel waard. De
installaties/video's van van Zessen waren vrij formeel, gingen over
waarneming vooral (er was een piepschuim bak op hoofdhoogte met
een sleuf waar je er in kon lopen, een bak met een trapje eronder
waardoor je je hoofd er in kon steken en dan zag je op een monitor
je onthoofdde lichaam, en in mijn geval moest ik ook nog eens mijn
benen vreemd krommen omdat ik te lang was, plus twee video's
bestaande uit opnamen van een treede van een metalen
wenteltrap). Maar dat werd allemaal ingelijfd door Vanhoe, die op
allerlei punten in de ruimte verpakkingen plakmiddelen,
(aangesneden) boeken, kranten, fotokopieen, op maat gemaakte
stukken bouwmateriaal had verwerkt. En dat ging ergens allemaal
over het vinden van geluk?, een plaats?, verband? in de wereld zoals
ze nu is (ergens hing een muur vol met comments op een
nieuwsbericht of blog over wat ik maar even Poolse gastarbeiders
noem, er lag een boek over Libie, een krant opgeslagen op een
artikel over de bisschop van Canterbury en de Sharia), maar allemaal
subtiel en zonder meningen aan te geven, behalve dan misschien
over snelle meningen. En nou bedenk ik me dat ik op de kaart van
Rotterdam, die ergens daar lag bij een pilaar, had moeten kijken.
Het meest in het oog lopende onderdeel van Vanhoes bijdrage aan
de expositie was dat ie een verrijdbare wand open had gezaagd en
er een platformpje in had gemaakt. Met groot er op geplakt "je voelt
je beter in een peugeot". Waar ie ook stickers van had liggen op een
stapeltje. En een stapeltje reepjes papier met "Aspartaam is een erg
ongezond voedingssupplement.", naast een stapel vloerdelen (als
formele verwijzing).
Daarvoor was ik in het Stedelijk, en nu ik het foldertje inkijk zie ik
dat ik wat van Kippenberger heb gezien. Wat me daar het meeste
aansprak waren Melvin Moti's Black Room, een gefingeerd interview
met Robert Desnos over de slaapexperimenten onder Breton,
vergezeld van beelden uit de zwarte kamer van de Domus Aurus in
Rome, en Aernout Miks installatie van twee schermen met daarop
raw footage van de burgeroorlog in Joegoslavie. Waarop meestal niks
gebeurt. Soldaten lummelen, kinderen wijzen, meisjes heupwiegen,
en dan opeens takketakketak. En die twee schermen zorgen dat je
niet weet waar je moet kijken. Het kan op beide plaatsen opeens
gebeuren. Dat is een behandeling waar de beelden in het archief om
vroegen, en, dat merk ik, vind ik ergens wel belangrijk. Verder nog
Atelier van Lieshouts (model van) Female Slave University zien
uitleggen door een medewerker. Mag ik dan toch een beetje *gaap*
zeggen? Over *gaap* gesproken, ook naar Galerie Masters geweest,
voor de poep in perspex. Porn your life van Marcelo Segall. Ik vond
de fotos van de Familie Mouse (allemaal met gebreide Michey Mouse
bivakmutsjes) leuker. Maar de begeleidende tekst... zo'n
clichebeschrijving van het gemiddelde Nederlandse gezin als gezien
vanuit iemand die het maar te burgerlijk vindt. O, en dan dus ook
nog Planetarts vestiging aan de Weteringschans. Metal Heart, over
het riffen op metalcultuur in kunst. Planetarts keuze is mij altijd
veel te ADHD, ik kom er nooit echt wijs uit. En dat heb ik ook
gewoon eerlijk gezegd tegen de suppooste (ze vroeg mij erom en ik
was te lang stil om nog een mooi verhaal te maken). Maar daar stond
dus iets van het anarchistje Marc Bijl. We kill for you (John
McCracken), wat dus bestond uit een spiegel met daarop in
gothische letter "We kill for you", schuin tegen een wand (een
knipoog naar het werk van McCracken), een zwartgespoten gitaar
met geknapte snaren en een LP met een abstract metalachtig design
in zwartwit. Haha. En daarna doet het niet veel meer. De prijs: 5000
euro. En ook al heb ik eerder nooit iets gezien van Marc Bijl, ik vind
het flauw worden.
Toen stonden SMBA en Fons Welters nog op het program, maar ik
ben in de Berenstraat bij Boekie Woekie (kunstenaarsboekhandel)
blijven hangen. Ik kon het niet laten, twee boekjes gekocht, iets van
Colin Sacett en iets van Jesper Fabricius.
Nog naar W139 gegaan maar de knollen waren op.
